Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

pismo

Język: polski
EJP 1991, 248 Definicja współczesna

Pismo – system znaków służący do utrwalenia jęz. mówionego. Punktem wyjścia dla rozwoju p. była piktografia, czyli p. obrazkowe (rysunki oddawały całe sytuacje). Rozwinęła się z niej ideografia, jej poszczególne znaki odnoszą się do całych pojęć (całych wyrazów). Przykładem ideografii mogą być hieroglify egipskie. Z ideografii wykształciło się p. fonetyczne (alfabet).

Cytaty

W każdym piśmie [piʃmie] wielé na tym náleży, aby każdé słowo było czytáno i pisáno, nie jako tako, ale pewnym obyczajem.

[...] pismo jest martwym naszych myśli obrazem, i można go czasem poprawić: mowa zaś jest zwierciadłem żywym, i przytomnym, ktorej ledwie kto (i to bardzo trudno) poprawić może.

Podług mego zdania lepiej jest popełnić omyłkę jaką grammatyczną, a umieć dobrze pisać w rozmaitych materjach, niż lat kilka nad samą Grammatyką przepędzić, wiedzieć na pamięć wszystkie prawidła, a nie umieć żadnej rzeczy ułożyć na piśmie.

Zdanie przyczynowe Protasis, nazwać jeszcze możemy poprzednikiem, a wypływowe (Apodosis) następnikiem, i w mowie jak i w piśmie często dla piękności następnik kładziemy przed poprzednikiem.

Pomiędzy spółgłoską eh i h jest różnica w wymawianiu, a więc i w piśmie zachować ją, należy.