terminów gramatycznych online
pismo
Pismo – system znaków służący do utrwalenia jęz. mówionego. Punktem wyjścia dla rozwoju p. była piktografia, czyli p. obrazkowe (rysunki oddawały całe sytuacje). Rozwinęła się z niej ideografia, jej poszczególne znaki odnoszą się do całych pojęć (całych wyrazów). Przykładem ideografii mogą być hieroglify egipskie. Z ideografii wykształciło się p. fonetyczne (alfabet).
Cytaty
W pisaniu starać się należy. 1.) żeby one służyło do wygodnego czytania każdemu znającemu Rossyjskie pismo .
W prostomostwie więcej niżeli na Pismie wyraża się po między innemi literami: твердитЪ, twierdzi, pisze się, a wymawia się тверьдить.
GRAMMATYKA jest nauką prawideł mowy ustnej i pisanej, a mowa składa się z wyrazów. Wyrazy miesczą w sobie różne głosy czyli dźwięki, które w pismie znakujemy głoskami czyli literami, już większemi, już mniejszemi.
Odsyłacz (*), (a), (I), znak w pismie odsyłający czytelnika do takiegoż znaku.
Pisarze. Bibl. War. Tom I str. 108 w dopisku powiadają. "[...] Dopiero utwierdzenie języka pismem, podnosi go, proces przetwarzający, wciela język we formy oznaczone; lecz tylko gdy ustali się nauka języka w kraju".
W piśmie upodobnienia tego nie wyrażamy, i ze względów na pochodzenie wyrazu zatrzymujemy litery, oznaczające dźwięki pierwotne, niezmienione.
Że różnica zakończeń rodzajowych (ym i ém), dowolnie zaprowadzona w piśmie, nie zgadzała się z wymawianiem ogółu, który różnicy tej nie znał, wiedział o tym bez wątpienia sam [Kopczyński], skoro kazał owo ém pisać koniecznie z kreską nad é, ażeby zachować zakończeniu rodzaju nijakiego wymawianie ym, identyczne z zakończeniem