Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

artykuł rodzajnik; część mowy

Język: polski
Geneza: niem. Artikel 'rodzajniki'; franc. article 'rodzajnik'; łac. articulus 'rodzajnik'
Definicja współczesna

Zob. rodzajnik

Cytaty

Âme, Duszá, ma swoj ártikuł la. Esprit, rozum, duch, ma ártikuł le.

Artykuł jest jedná pártikułá, lub cząstká komponowána, álbo z jednej litery z ápostrofem, álbo ze dwoch, álbo ze trzech liter. Artykuł powinien záwsze przodkowáć Imioná, żeby znáć przez to, jákiego są rodzaju, w jákiej liczbie, i w jákim kazusie, czyli spadku.

Naprzod się tedy termin dzieli u Fráncuzow ná dziewięć części, to jest z dziewięciorákiégo terminu powstáje mowá. á té są: ártykuł, imię, záimek, słowo, uczęstnictwo, przysłowié, przekłádánié, przyłączenié i wtrącęnié, po Fráncusku l'article, le nom, le pronom, le verbe, le participe, l'adverbe, la préposition, et l'interjection.

Artykuł jest dwojáki. jedęn determinowány, po Fr: défini, á tęn jest ná rodzaj męski le, ná niewieści la. drugi niedeterminowány, po Fr: indéfini, á tęn w męskim un, w niewieścim une.

Ná pytánié z kąd, Fráncuzi odpowiadáją przes Ablátif bez żadnéj prepozycjej tylko z ártykułęm przyzwoitym. náp. z miástá de la ville. z Páryżá de Paris. z ogrodá du jardin.