Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek relatyw

Hasło w cytatach: relátif
Język: polski
Dział: Morfologia (współcześnie)
  • II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
  • O syntaxie: Mal/1700
  • Zebranie krótkich nauk. Jako te części mowy zgadzać się powinny (O syntaxie): Dąb/1759

Cytaty

Jeżeli przed piérwszym słowęm [...] jest relátif que, drugié sie położy w Infinitiwie.

Uczęstnictwo Ciérpiącé [...]. Nie odmięnia sie téż, kiedy po nim tusz nástępuje imię przyrzutné, w jednymże spadku z záimkięm relátiwęm álbo osobistym.

Nie odmienia się też kiedy po nim tuż następuje imie przydatne, w jednym spadku z zaimkiem relatywem álbo osobistym, nap: dans Adam Dieu nous a créé purs & innocens, w Adamie nas Bog stworzył czystych i niewinnych.

Przeprowadzona jej krytyka w stosunku do Duchênebillota budzi ciekawość, jak wyglądała ona u samego Malickiego, bo każe się spodziewać u niego i pod tym względem szeregu zmian.

Terminologia. Litera vocalis — wokala [...].

Nomen substantivum proprium — imię istotne [...], pronomen personale — zaimek osobisty, reciprocum — w sobie samym cofający znaczenie, demonstrativum — pokazujący, possessivum — dzierżawny, relativum — przypominający, na pamięć odnoszący, relatyw (s. 195), infinitum — niedeterminowany.