Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

nomen anomalum
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: anomalum, nomina anomala
Język: łaciński
Dział: Części mowy (współcześnie)

Cytaty

Kon/1759, s. 74

O Deklinacyi nominum anomalorum albo inaequalium. P. Co są nomina anomala? O. Są, które albo Genus albo Numerum, albo Deklinácyi, albo Kazusu iákiego nie máią, albo też odnieniáią ináczey in plurali, á ináczey in singulari.

Kop/1785, s. 103

Pokazuję céchy i reguły na Łacińskié Zaimki, tudzież na Imiona ułomne i nieforemne (anomala.)

Cas/1797, s. 23

Ist die Beugung oder Declination gewöhlich, so ist ein solches Nomen ein Analogum oder Regulär, und im Gegentheil ein Anomalum, welches bei den Polen in Heterogena, Heteroclyta, Abundantia und Defectiva getheil werden kann, denn ich zweifle, ob ein einziges Indeclinable seyn kann.

[Jeśli odmiana jest regularna, to taki rzeczownik to analogum lub rzeczownik regularny, w przeciwnym wypadku jest to anomalium, a takie rzeczowniki dzielą się w polszczyźnie na heterogena, heteroclyta, abundantia i defectiva, bo wątpię, by w języku polskim znalazł się choć jeden jedyny rzeczownik nieodmienny.]

Powiązane terminy