Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spółgłoska spółotwarta
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: spółgłoski spółotwarte
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Kl/1939, s. 24 Definicja

Pozostaje kilka jeszcze samogłosek, przy których wymawianiu występuje połączenie otwarcia, znamiennego dla samogłosek, ze zwarciem. Ten układ narządów mownych nazywa się spółotwarciem, a spółgłoski w tych warunkach powstałe noszą nazwę spółotwartych.

Dor/1958–1969, t. VIII, s. 615 Definicja

Spółotwarty jęz. Spółgłoski spółotwarte «spółgłoski: r, l, ł, m, n, zwane również płynnymi, sonornymi, półotwartymi».

Kor/1961, s. 78 (77-78)

W gramatyce na przykład T. Lehra-Spławińskiego i R. Kubińskiego występuje [...], u Z. Klemensiewicza — spółgłoska spółotwarta, liczebnik nieokreślony, dopełnienie, przydawka dopełniaczowa.

Powiązane terminy