Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

ortografia zasady pisowni i wymowy

Język: polski
Geneza: łac. orthŏgrăphĭa < gr. orthographía (orthós 'prawidłowy', grápho 'piszę')
EJO 1999, 409 Definicja współczesna

Ortografia. 1. Ogół zasad określających poprawną wersję pisaną danego języka.

Cytaty

Circa quid versatur Orthographia? Circa literas. to jest, Orthográphia, ktora uczy dobrze pisáć, nawięcej się bawi około liter: ktore naprzod potrzebá poznáć i wiedzieć jáko ktorą zwáć, jáko ony pisáć i co każda z nich waży, toż też rozumieć masz o diphtongách.

Orthographia Polska/ Janá Kochánowskiego. A. Trojákie Polacy wymawiáją [...] albo thym sposobem jáko sie tu pisze.

Wszák mamy dawnè zwyczáje w pisániu swoje: mamy Orthográphią Polską, którą używamy. Ja nie wiém. Otoli widzę nie Orthográphią, ále rychléj Tàutográphią. Używamy bowiém liter w pisániu więcéj niż potrzebá: kłádziemy opák litery nie ták jáko trzebá: podczás liter nie dokładamy gdzie trzebá: bierzemy litery w inszym rozumieniu nie jáko trzebá [...].

Ale to mówię: że téż wiele tákich jest, co nie wiedzą, co to jest Orthográphia Polska.

[...] przypátrowáć sie będziemy, co to jest Orthográphia Polska, czego język Polski w pisániu potrzebuje: zkąd co, jáko, gdzie, i ná którym miejscu litery któréj i jákiéj uzywáć: bysmy zásię, jáko ono mówią, in scirpo nodos nie szukáli.

Naprzód w pronuncjácyey [Duchenbillot] tak jest skąpy, że i generalnych zasad nie dał zupełnie [...] Pronuncjácya záś, álbo Ortográfia Fráncuska od Polskiej, jest ná większe poły odmięnna.

Wiele jest częsci Grammátyki? Cztéry té: Ortográfia. Etymologia. Syntáxys. i Prozodia. Ortográfia uczy dobrze czytáć i pisáć.

O Orthographiej záś jużeśmy nieco przy Literach námienili, i jeszcze przy końcu Tráctatu tego, nieco się o niej námieni.