terminów gramatycznych online
spolszczyć
Cytaty
Mianowicie zaś nie należy przez wzgląd na obce języki zmieniać sposobu pisania wyrazów, które już spolszczonemi zostały, jak np. anioł, ewanielia, Jerzy, Jędrzéj, Jenerał, Wirgili, Horacy, gubernija, lekcyja, Hiszpanija i t p..
Prócz tego różnią się one i tem jeszcze pomiędzy sobą, że jedne z nich, ile ważniejsze albo głośniejsze, tak dalece nam już są znane, żeśmy je prawie spolszczyli, np. Szekspir, Paryż, Wolter, Wiedeń; — drugie przeciwnie, jako mniéj często w stronach naszych wspominane, zachowały swoje właściwe brzmienie zagraniczne, np. Nantes, Wurzburg, Berenger, Thierry, Bretagne, itp.
Ważniejsze albo głośniejsze, tyle już razy przeszły przez usta nasze, żeśmy je prawie spolszczyli, np. Szekspir, Paryż, Wolter, Wiedeń.
W pisowni imion własnych obcego pochodzenia trzymamy się dwojakiéj zasady: 1-o, jedne z tych imion tak dalece są nam znane, żeśmy je całkowicie spolszczyli, np. Sofokles, Edyp, Cezar, Oktawian, Tamiza, Men, Ren, Poczdam, Lipsk, Szekspir, Paryż, Wolter, Wiedeń, itp
Tylne, zawsze krótkie ë występujące (prócz dialektycznych tworów analogicznych [...]) tylko po spółgłoskach niepalatalnych, najtypowszym jest kaszubskim dźwiękiem. Warjanty jego, chyląc się bardziej ku a czy ku e, nie tracą jednak zwykle charakteru nieznanej dialektom czysto polskim głoski tylnej a nie wargowej; dopiero w południowej, mocno spolszczonej części dialektu zaborskiego przyłącza się tu artykulacja warg, przez co powstaje rodzaj krótkiego, niezbyt tylnego u̯.
Dość znaczną przestrzeń zajmują dziś gwary niemazurzące na wschodniem pograniczu Małopolski z Małorusią Nie idzie tu tylko o liczne spolszczone lub polszczące się w ostatnich dziesiątkach lat wsie Chełmszczyzny, stanowiące na razie obszar językowo mięszany, ale o dawniejszy obszar jednolity.