kreskować (się)

Filtr: 4 dzieła

• Wszystkie dzieła
• Szum/1809
• Rozp./1830
• Desz/1846
• Br/1848
• Kurh/1852
• Malin/1869–1870
• Kam/1870
• Czep/1871–1872
• Oż/1883
• Jes/1886
• Kon/1920

Mając stanowić o znamionach nad samogłoskami, musimy trzy rzeczy rozważyć: a) Czy potrzeba kréskować samogłoski, b) Które samogłoski powinny się kréskować, c) Kiedy należy je kréskować.

Samogłoska e ma brzmienie ściśnione i kréskuje się [...].

[...] taniéj [...] (W stopniach przymiotników nie kreskuje się, np. najmocniejszy, najłagodniejsza).

Zamiast sroda, srodek, sredni, kreskowano: środa, środek, średni.

[Józef Mroziński] Dawniej kreskowano e w słowach: Słońcé jasné, méta, zaléta i t. d. teraz nikt nie kreskuje.

W dawnych czasach kreskowano nawet niekiedy te litery, jako miękkie, i pisano: drop’, gołąb’, chorągiew', krew’ i t. p.