terminów gramatycznych online
kreskować (się)
Cytaty
Mając stanowić o znamionach nad samogłoskami, musimy trzy rzeczy rozważyć: a) Czy potrzeba kréskować samogłoski, b) Które samogłoski powinny się kréskować, c) Kiedy należy je kréskować.
Samogłoska e ma brzmienie ściśnione i kréskuje się [...].
Prawidła brzmienia głosek uczą jak głoski wymawiać, a zatém jak je pisać należy. Z grammatyki także wiemy, kiedy pewne głoski powinny się kréskować, kiedy tracą kréskowanie i kiedy wyrazy powinny być pisane wielkiemi głoskami.
O kréskuje się w ostatniéj zgłosce wyrazu przed spółgłoską słabą lub płynną nienosową (**), np. dziób, lód, rów, nóż, wódz, sól, wół, bór, znój.
Z drugiéj strony, gdy przy formowaniu odmian grammatycznych, spółgłoska wpływająca na kréskowanie przyłączy się do o, kreskować tę samogłoskę potrzeba, np. wo-da, wód, noga, nóg.
[...] taniéj [...] (W stopniach przymiotników nie kreskuje się, np. najmocniejszy, najłagodniejsza).
W dawnych czasach kreskowano nawet niekiedy te litery, jako miękkie, i pisano: drop’, gołąb’, chorągiew', krew’ i t. p.