Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

kreskować (się)

Język: polski

Cytaty

Kreskują się też czasem; choć nigdy ani było ani będzie po nich i, ale tylko dla tego, aby się lepiej z następującemi miękkiemi głosami zgadzały.

W takich to syllabach i wyrazach możnaby głoski a, e, kreskować.

Prawidła brzmienia głosek uczą jak głoski wymawiać, a zatém jak je pisać należy. Z grammatyki także wiemy, kiedy pewne głoski powinny się kréskować, kiedy tracą kréskowanie i kiedy wyrazy powinny być pisane wielkiemi głoskami.

O kréskuje się w ostatniéj zgłosce wyrazu przed spółgłoską słabą lub płynną nienosową (**), np. dziób, lód, rów, nóż, wódz, sól, wół, bór, znój.

Z drugiéj strony, gdy przy formowaniu odmian grammatycznych, spółgłoska wpływająca na kréskowanie przyłączy się do o, kreskować tę samogłoskę potrzeba, np. wo-da, wód, noga, nóg.