Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek pytający

Język: polski

Cytaty

P. Wiele Szczegolności swoich Zaimkow liczą Francuzi? P. Siedm Szczegolności, to jest: Zaimki Osobiste (Pronoms personnels;) Zaimki Łączone (Pronoms conjonctifs) Zaimki Osiadłe (Pronoms possessifs) Zaimki Pokazujące (Pronoms démonstratifs,) Zaimki Odnośne (Pronoms relatifs,) Zaimki Samotne (Pronoms absolus) Zaimki Nieokreślone (Pronoms indéfinis.) [...] P. Czemu nie kładziesz w Zaimkow liczbę, Pytające Zaimki? O. Bo te Zaimki nie rożnią się od wymienionych [...].

O Zaimkach Pytających (des Pronoms Interrogatifs) [...] P. Wielorakie są Zaimki Pytające? O. Dwojakie: Łączone, i Samotne.

Zaimki dzielą się na sześć gatunków:

1) Na osobiste (personalia), np. ja, ty, on, ona, ono, my, wy, oni, one.

2) Na pytające (interrogativa), np. kto? co?

Zaimki pytające Kto? Co? mają następującą formę przypadkowania.

Zaimki dzielą się na osobowe, posiadawcze, odnośne, wskazujące, pytające, łączące i nieoznaczone.

Zaimki pytające są te, które oznaczają pytanie. Takiemi zaimkami są: Kto? Co?, Czyj? Który? Czy? Dlaczego? Czemu?

Zaimki pytające. Wyjąwszy that i such as wszystkie inne zaimki względne są oraz pytającemi [...].

Zaimki pytające oznaczają istoty, o które się pytamy. One są: kto? co? który? jaki? czyj? któż? cóż? któryż? jakiż? co za?

Zaimki, według wewnętrznéj swéj istoty, dzielą się na osobiste, zwrotny, dzierżawcze, pytające, względne, wskazujące i nieokreślne.

Мѣстоименія бываютъ: [...] Вопросительныя, [zaimki] pytające, суть тѣ же что и относительныя, но служатъ для вопрошенія, напр. Która godzina? Czyj ten dom?