Historical dictionary
of grammatical terms online

zaimek pytający

Language: polski

Quotations

Jeszcze się dzielą (Dividuntur) zaimki (Pronomina) na Pokazujące (in Demonstrativa), Odnośne (Relativa), Odwrotne (Reciproca), Pytające (Interrogativa), Dzierżące (Possesiva). Pokazujące, Я, ты, онъ, самъ, сей ten, тотъ ów. Odnośne: которой który, кой co za, оный ten to. Odwrotne: себя siebie. Pytające: чей czyj, кто, кой co za, которой który. Dzierżące: мой, твой, свой, нашъ, вашъ.

[Еще раздѣляются мѣстоименїя на указательныя, возносительныя, возвратительныя, вопросительныя, притяжетельныя. Указательныя, я, ты, онъ, самъ, сей, тотъ; возносительныя, который, кой, оный; возвратительное, себя; вопросительныя: чей, кто, кой, которой; притяжательныя: мой, твой, свой, нашъ, вашъ. Łomonosow 1575, § 425. ]

Wszelkie zajimki oznaczające osobę 3cią dzielą gramatycy według jich znaczeniá jak następuje: [...] Zajimki pytające się o osoby, zwiérzęta lub rzeczy lub jich przymioty, są: kto? co? który? która? które? jaki? jaka? jake? […].

[…] Zajimki pytające przez przybranie przyrostków, po spółgłosce śiś, po samogłosce ś, i przyrostków kolɣek, kolɣekbąđ i bąđ, przechodzą ze znaczeniá pytającego do znaczeniá nieokreślonego (pronomina indefinita) […].

Мѣстоименія бываютъ: [...] Вопросительныя, [zaimki] pytające, суть тѣ же что и относительныя, но служатъ для вопрошенія, напр. Która godzina? Czyj ten dom?

Zaimki pytające (pronomes interrogativos):

1) quem? kto? 2) que? (o quê?) co? [...].