zęby górne

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Malin/1869
• Kr/1917
• Benni/1923

[…] Spółgłoski zębowe d, t, đ, c wymáwiają się uderzeniem języka o górne zęby […].

Narządy mówne są następujące: 1) jama ustna [...] i jej części: język [...], zęby górne [...] i dolne [...], wargi [...], podniebienie twarde (przednie [...]) i miękkie (tylne [...]), zakończone języczkiem [...].

Jeżeli więc powiemy, że głoska f, na przykład, powstaje przez tarcie powietrza między górnemi zębami a dolną wargą, to nie znaczy to, iż tylko ta artykulacja wytwarza daną głoskę, lecz, że jest ona najważniejszym czynnikiem w danym wypadku.

Rzeczywiście, gdy tylko nieco rozsuniemy, oddalimy od siebie zęby górne i dolne, czyli opuścimy szczękę, wymawiając ciszącą głoskę s', otrzymamy co innego, mianowicie x'.