Historical dictionary
of grammatical terms online

zaimek dzierżawczy

Language: polski
EJO 1999, 656 Contemporary definition

Zaimek dzierżawczy. Pozycyjny (kontekstowy) wariant zaimka osobowego, występujący w pozycji przy rzeczowniku, a więc pełniący składniową funkcję określenia adnominalnego, czyli przydawki.

Quotations

Zaimki od różnego swego znaczenia dzielą się na 1) osobiste, 2) dzierżawcze, 3) ukazujące, 4) pytające, 5) odpowiadające, 6) względne.

Gdy mówimy o rzeczy jakiéj, i tę bądź sobie, bądź komu innemu przysądzamy, wzgląd takowy rzeczy do osób, wydajemy przez zaimki dzierżawcze.

Inne rodzaje zaimków, czyli raczéj przymiotników zaimkowych, są te: [...] 9) Dzierżawczemi téż powyższe zaimki się nazywają, do których tylko trzecio-osobowy dodać należy: jego, jéj, jégo, onego, onéj, onégo, ich, onych tylko w 4tym Skł. używające się dla oznaczenia własności.

Zaimki dzierżawcze, wyrażają w czyjem posiadaniu rzecz jakaś się znajduje.

Мѣстоименія бываютъ: […] Притяжательныя, [zaimki] dzierżawcze, служатъ для означения принадлежности предмета къ одному изъ трехъ лицъ; таковы суть: mój, twój, swój, jego, jej, nasz, wasz, ich; напр. Oto mój stołek, wasza książka, jego pióro.

Zaimki dzierżawcze (pronomes possessivos) są:

  1. meu mój, minha moja, meus moi, minhas moje;
  2. teu twój, tua twoja, teus twoi, tuas twoje; [...].