Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek dzierżawczy

Język: polski
EJO 1999, 656 Definicja współczesna

Zaimek dzierżawczy. Pozycyjny (kontekstowy) wariant zaimka osobowego, występujący w pozycji przy rzeczowniku, a więc pełniący składniową funkcję określenia adnominalnego, czyli przydawki.

Cytaty

Zaimki dzierżawcze Oznaczają dzierżenie czyli własność czyję, i odpowiadają na pytanie czyj? Przymiotne: mój, twoj, jego, swój, nasz, wasz, ich.

Zaimki dzierżawcze są te, które oznaczają, w czyjem posiadaniu lub dzierżeniu znajduje się ta rzecz, o której mowa, np. ten kapelusz jest mój, ta książka jest twoja, on ma pióro swoje.

Мѣстоименія бываютъ: […] Притяжательныя, [zaimki] dzierżawcze, служатъ для означения принадлежности предмета къ одному изъ трехъ лицъ; таковы суть: mój, twój, swój, jego, jej, nasz, wasz, ich; напр. Oto mój stołek, wasza książka, jego pióro.

Ze względu na znaczenie dzielimy zaimki na: a) osobowe (ja, ty, my, wy...), b) zwrotne (siebie, sobie, się ...), c) dzierżawcze (mój, moja, moje...), d) wskazujące (ten, ta, to, on, ów, tamten...), e) względne (który, która, które, jaki...), f) pytające (jaki? który?...), g) nieokreślne (ktoś, czyjś, jakiś...).