Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek względny

Język: polski
EJO 1999, 664 Definicja współczesna

Zaimek względny. Wyrażenie, które - wg ujęć tradycyjnych - kumuluje 2 funkcje: I. zespala zdanie względne z grupą imienną należącą formalnie do zdania głównego; 2. pełni funkcję składnika (części) zdania względnego, zastępując w nim grupę imienną, którą ono determinuje.

Cytaty

Zaimki są piąciu rodzajów [...] względnéthis, that, it, same, who, który która, które, what co który która które, which co, który, która, które these, those.

Mówiliśmy, iż Zaimki są osobisté, skazującé, względné, dzierżawczé, i bezokoliczné; obaczmy teraz ich użycie.

Zaimki względne są te, które się siągają do osoby lub rzeczy już wyżéj wymienionéj; te są: który, która, które; jaki, jaka, jakie; kto, co gdzie.

Zaimki względne, odnoszą się zawsze do rzeczownika albo innego zaimka poprzednio wymienionego.

Zaimek względny wyraża wzgląd na istotę, wymienioną w zdaniu główném; niekiedy zaimek ten ściąga się nie do jednego wyrazu, lecz do całego zdania […]. Zaimki względne są: który, jaki, kto, co.

Zaimki, według wewnętrznéj swéj istoty, dzielą się na osobiste, zwrotny, dzierżawcze, pytające, względne, wskazujące i nieokreślne.

Oprócz właściwych zaimków, istnieją tak zwane zaimki przymiotnikowe (pronomes adjectivos) [...].

Dzielą się na:

1) Wskazujące (demonstrativos): [...].

2) Względne: que (który, a, e) i cujo, a, os, as, (którego, której, których), quem (kto).