terminów gramatycznych online
imperfektum
Język: polski
- Fleksja czyli nauka o odmianach: Kr/1897
- Słownik, cz. I (A - O): SWil/1861
- Słownik, tom III (H-K): Dor/1958–1969
- Znaczenie i życie wyrazów: Łoś II/1925
Cytaty
Imperfektum, lm. a, n. (z łać.) gram. czas przeszły niedokonany.
Dawniej mieliśmy jeszcze dwa inne czasy przeszłe, a mianowicie cz. przeszły trwały czyli imperfektum i cz. przeszły chwilowy czyli aoryst, o czym niżej.
W staropolskim należał tu jeszcze czas przeszły chwilowy (aoryst) i czas przeszły trwały (imperf.) niektórych słów.
§ 264. Czas przeszły trwały czyli imperfektum, podobnie jak w języku starosłowiańskim, miał swoje formy i w dawnej polszczyźnie.
Potem zaś w konjugacji czasowników dokonanych aoryst i czas przeszły złożony miały jednakową funkcję, i tak samo imperfektum oraz czas przeszły złożony czasowników niedokonanych.
Imperfektum n VI jęz. «czas przeszły oznaczający czynność niedokonaną; czasownik w formie imperfektu»: W „Psałterzu floriańskim” mamy jeszcze stare imperfekta i aorysty (typ mołwiach, mołwich) i dość częste słowa posiłkowe w trzecich osobach złożonego czasu przeszłego. Pam. Lit. 3—4, 1952, s. 920. Dawniej mieliśmy jeszcze dwa inne czasy przeszłe, a mianowicie czas przeszły trwały, czyli imperfektum i czas przeszły chwilowy, czyli aoryst. KRYŃ. A. Gram. 190. // SWil. <łc. imperfectum od impcrfectus = niedokonany>.