Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

imperfektum

Hasło w cytatach: imperf.
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

Imperfektum, lm. a, n. (z łać.) gram. czas przeszły niedokonany.

Dawniej mieliśmy jeszcze dwa inne czasy przeszłe, a mianowicie cz. przeszły trwały czyli imperfektum i cz. przeszły chwilowy czyli aoryst, o czym niżej.

W staropolskim należał tu jeszcze czas przeszły chwilowy (aoryst) i czas przeszły trwały (imperf.) niektórych słów.

§ 264. Czas przeszły trwały czyli imperfektum, podobnie jak w języku starosłowiańskim, miał swoje formy i w dawnej polszczyźnie.

Potem zaś w konjugacji czasowników dokonanych aoryst i czas przeszły złożony miały jednakową funkcję, i tak samo imperfektum oraz czas przeszły złożony czasowników niedokonanych.

Imperfektum n VI jęz. «czas przeszły oznaczający czynność niedokonaną; czasownik w formie imperfektu»: W „Psałterzu floriańskim” mamy jeszcze stare imperfekta i aorysty (typ mołwiach, mołwich) i dość częste słowa posiłkowe w trzecich osobach złożonego czasu przeszłego. Pam. Lit. 3—4, 1952, s. 920. Dawniej mieliśmy jeszcze dwa inne czasy przeszłe, a mianowicie czas przeszły trwały, czyli imperfektum i czas przeszły chwilowy, czyli aoryst. KRYŃ. A. Gram. 190. // SWil. <łc. imperfectum od impcrfectus = niedokonany>.