znak symbol, skrót

Hierarchia Dzieła Filtr: 3 dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mącz/1564 (war. B)
• Kn/1621
• Kn/1644 (I wyd. 1626)
• Tr/1764
• Ant/1788
• Bor/1830
• Kurh/1852
• SW/1900-1927
• Benni/1923
• Gaert/1927

Signum, Znák 1. 3. [...]

Znamiona łączące. Łącznik (-); albo ( = ) znak łączący zgłoski, np. Cno-ty i na-u-ki. Nawias ( ); są-to dwa łuczki zamykające w sobie jaki znak lub wyrazy. Cudzysłów („); są dwie kreski obok siebie u początku i u końcu cudzych słów, gdy się je przytacza. Mędrzec Chilon mówi ,,Znaj siebie samego.” Odsyłacz (*), (a), (I), znak w piśmie odsyłający czytelnika do takiegoż znaku.

Znak (....) przed siódmym spadkiem jest na miescu przyimka jakiego, np. o, w, po, przy, np. np. Myślę o siostrze.

Dla uniknięcia częstego powtarzania terminów i dla krótkości użyjemy następujących symbolów:

I = dźwięczność

A = bezdźwięczność

S = głoska szczelinowa

T = głoska zwarta.

Znaki dla dźwięczności schematycznie przedstawiają nam widok szczeliny głosowej w krtani, mianowicie zbliżenie zupełne wiązadeł głosowych — dźwięczność, i rozsunięcie ich — bezdźwięczność. Dwa ostatnie znaki przedstawiają dwie typowe głoski danych kategoryj.