terminów gramatycznych online
vocalis brevis
Język: łaciński
- O samogłoskach. O znamionach nad samogłoskami (J. Mroziński): Rozp/1830
- Orthographia: Park/1440 (ok.)
- Ortografia Zab/1514: Zab/1514–1515/1518
- Słowniczek: Gaert/1927
- Verborum Coniugatio: Cell/1725
Cytaty
Et quia has regulas prosodie Polonis illiteratis difficile foret tradere, opportuit, ut in scribendo quantitas vocalicum exprimatur. Quod alio modo facere facile non est, nisi ut vocalis longa geminetur et brevis simpla ponatur. Ut adaam, ubi primum a breve secundum longum et geminatum.
Et quia has regulas prosodie Polonis illiteratis difficile foret tradere, opportuit, ut in scribendo quantitas vocalicum exprimatur. Quod alio modo facere facile non est, nisi ut vocalis longa geminetur et brevis simpla ponatur. Ut adaam, ubi primum a breve secundum longum et geminatum.
Breve a longum aa grossum b molle b'.
Breve e longum ee.
Breve i longum ÿ.
Breve o longum oo.
Breve u longum uu.
Antiqui autem Poloni dictionum differentiam facere volentes sex vocalibus, et septima graeca usi sunt, quarum longas geminabant, breves simplicibus pingebant figuris.
Są do tego, i inne podzielenia Verborum jáko: [...] MEDITATIVA, zrobione bywáją z Supinum ná URIO (u brevi) jáko esurio, parturio, ktore oboje jedynie máją praeterita ná ivi, ále inne nie máją, i tákowe wszytkie są, IV. Coniugationis. Gdzie záś U longum jest, jáko Scaturio, Scaturis etc. tam niepytaj Medtitativa.
Præterita i Supina, máją w káżdej Coniugatiej, swoje pewne zákończenia. jako I. avi, atum II. ui, itum (i breve.)
Z żadnéj grammatyki łacińskiéj nie mógł się dowiedziéć [Parkosz,1440] o otwartych i ściśnionych samogłoskach: czytał w nich tylko, że każda samogłoska może być długa lub krótka (longa vel brevis), i to zastosował do pisma polskiego.
Breves, p. samogłoski.
★Samogłoski (pełnogłoski, vocales) dzielą się: a) ze względu na iloczas na ★długie (longae), ★krótkie (breves) i zredukowane.