terminów gramatycznych online
vocalis longa
Cytaty
Antiqui autem Poloni dictionum differentiam facere volentes sex vocalibus, et septima graeca usi sunt, quarum longas geminabant, breves simplicibus pingebant figuris.
Quis Character est secundae Coniugationis? E longum antè RE, vel RI, in penultima Infinitivi. Ut, docêre, docêri.
Są do tego, i inne podzielenia Verborum jáko: [...] MEDITATIVA, zrobione bywáją z Supinum ná URIO (u brevi) jáko esurio, parturio, ktore oboje jedynie máją praeterita ná ivi, ále inne nie máją, i tákowe wszytkie są, IV. Coniugationis. Gdzie záś U longum jest, jáko Scaturio, Scaturis etc. tam niepytaj Medtitativa.
Z żadnéj grammatyki łacińskiéj nie mógł się dowiedziéć o otwartych i ściśnionych samogłoskach: czytał w nich tylko, że każda samogłoska może być długa lub krótka (longa vel brevis), i to zastosował do pisma polskiego.
Z żadnéj grammatyki łacińskiéj nie mógł się dowiedziéć o otwartych i ściśnionych samogłoskach: czytał w nich tylko, że każda samogłoska może być długa lub krótka (longa vel brevis), i to zastosował do pisma polskiego.
Longae, p. samogłoski.
★Samogłoski (pełnogłoski, vocales) dzielą się: a) ze względu na iloczas na ★długie (longae), ★krótkie (breves) i zredukowane.