of grammatical terms online
przyimek
Przyimek jest funkcjonalnie niesamodzielną częścią mowy, tworzącą jednostki składniowe w połączeniu z grupą imienną. Jego funkcja składniowa jest podobna do funkcji końcówek fleksyjnych przypadków zależnych: jest jednym z wykładników związków składniowych między częściami wypowiedzenia. [...].
Quotations
Nazywam Przedimkami a nie Przyimkami dlatego, że nazwisko Przyimek jest dwóznaczne, gdyż przy nie oznacza tego, żeby tylko przed, ale też że może i po imieniu stać, jak np. Przysłówek. Gdy zaś nazwisko Przedimek, nie ma żadnej dwóznaczności.
Wszystkie wyrazy, składające mowę polską, dzielą się na dwa główne szeregi: piérwszy wyrazów odmiennych, drugi wyrazów nieodmiennych; a każdy szereg podziela się na cztéry części, z których każda ma własne nazwisko. Te nazwiska są następujące: w szeregu wyrazów odmiennych: 1) Imie, 2) Zaimek, 3) Słowo, 4) Imiesłów; w szeregu wyrazów nieodmiennych: 5) Przyimek, 6) Przysłówek, 7) Spójnik, 8) Wykrzyknik.
Żeby więc, przez zakończenie imienia nie mogące się wyrazić względy, w mowie oznaczyć można, użyto do tego nieodmiennych wyrazów, które przy różnych imion zakończeniach położone, nowe względy malują. Te wyrazy nazwano Przyimkami, że się najpospoliciéj przy imieniu kładą, dopomagając mu do wyrażenia jakiego względu czyli okoliczności.
Każdy przyimek ma pewny dla siebie przeznaczony jeden przypadek; może mieć dwa, czasem trzy; ale w tych zdarzeniach, tenże sam przyimek inny coraz wzgląd wydaje.
Drugi przypadek stoi [...]. 6) po przyimkach i przysłówkach, 2gim przypadkiem rządzących [...].
Wyrazy: do, bez, nad, oznaczają różne stosunki zachodzące już to między osobami lub rzeczami, już to między czynnością a osobą lub rzeczą; że zaś stoją zawsze przy imieniu (...do pracy, ...bez duszy, ...nad dziecięciem), nazywamy je przeto przyimkami (=przy-imię).
По значенію своему всѣ слова польскаго языка раздѣляются на 9 частей рѣчи: [...] 7. Предлогъ, przyimek. [...]
Przysłówki złożone pisać łącznie z przyimkami, o ile przyimek nie ma znaczenia rządzącego przypadkiem: s, z: skąd, stamtąd, zinąd [...] przenigdy, przecudnie. [...] Osobno, gdy odrębność przyimków jest bardziej odczuwana; bez: bez wątpienia, bez liku [...]..
Przyimek. – Spójnik. – Partykuła. (wyrazek). – Wykrzyknik.