terminów gramatycznych online
gwarowy
Język: polski
Cytaty
Mundart Gwara, –owy. (porówn. Narzecze).
Gwarowy przym. od Gwara: dialektyczny. Wyraz G. Nie znajdujemy w nim znamion gwarowych. Karł. <GW(AR)>
Co do e ruchomego, to obok literackiego deszcz — deszczu stają gwarowe meχ — meχu [...].
[...] nie miała powodu zamieniać swego š ž č, identycznego z polską wymową kulturalną, na gwarowe polskie s z c.
W stosunku do obocznych jasnych o ę a e, np. w wóz wozu, dąb dębu, chleb chleba, gwarowem dziad dziada, wykazują one zwężenie artykulacji, co nazwano pochyleniem; stosunek głoski ą do ę można pojmować podobnie, jeżeli się uwzględni dawniejsze brzmienie dzisiejszego ę.
[...] gwar. pącia .... [...].
Gwarowy przym. od gwara (zwykle w zn. la): Pierwiastki gwarowe, dla celów artystycznych, dla prawdopodobieństwa etnograficzno-sytuacyjnego, wprowadzano do poezji już w XVIII wieku. KUBAC. Pierw. 15. Co do języka, to stara się Bogusławski nadać mu piętno ludowe przez stosowanie mazurzenia i użycie nawet tu i ówdzie wyrażeń gwarowych. Wierchy 1934, s. 20. // SW.