Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

czasownik atematyczny

Hasło w cytatach: atematyczne czasowniki, czasowniki atematyczne
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • Budowa wyrazów: Łoś II/1925
  • Koniugacja (Końcowki osobowe, System koniugacyjny...Aoryst. Imperfekt ... Strona bierna. Inne formy złożone): Łoś III/1927
  • Nauka o odmianie wyrazów: Szob/1923

Cytaty

Typy tematów język prasłowiański odziedziczył po prajęzyku indoeuropejskim, gdzie wszystkie były podstawą t. zw. czasowników tematycznych, t. j. takich, których temat teraźniejszoczasowy był tworzony albo za pomocą przyrostka -o- : -e- albo za pomocą przyrostka, zakończonego samogłoską -o- : -e- (-no- : -ne-, -i̯o- : -i̯e-). Czasowniki o tak zbudowanym temacie teraźniejszoczasowym [...] przeciwstawiały się t. zw. czasownikom atematycznym, mającym tematy zbudowane inaczej.

§ 280. Pierwiastek jako pień ukazuje się 1) w formach czasu teraźniejszego tak zw. czasowników atematycznych: stp. jeśm < *jes-mь, dam < *dad-mь, wiem < *věd-mь, jem zam. *jam < *jad-mь.

W pierwotnej konjugacji praarjoeuropejskiej były dwa szeregi końcówek osobowych: jeden charakteryzował czasy główne, drugi czasy historyczne. Pierwszy z nich zawierał dwie końcówki dla 1 os. l. p.: -mi dla czasowników atematycznych, -o dla tematycznych.

Konjugacja V, do której pierwotnie należały atematyczne czasowniki z końcówką 1 os. l. p. -m < -mь: jeśm , dam, wiem, jem.