Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

enclitica

Hasło w cytatach: encliticae, Enclitico, enclytica
Język: łaciński
Dział: Składnia, Prozodia (współcześnie)

Cytaty

Aliquando per interrogationem vel dubitationem ponitur et Enclitica est, Datur ne illa hodie Pamphilo nuptum? Idzieli dziś zá mąż? Będąli dziś wesele spráwowáć.

Enclĭtĭcae. ἐγκλιτικὰ [egklitikà] particulae, vel dictiones monosyllabae praesertim, aliquae etiam disyllabae apud Graecos sunt, quae accentum suum in praecedentem dictionem inclinant seu transferunt: apud Latinos, & disyllabae sunt, ut Tamen. Quidem: & monosyllabae, ut Que, Ne, Ve, etc. Inclinativas vocant recentiores scriptores. aliquindo cum praecedentibus simul scribuntur, aliquando separatim maximè apud Graecos.

Et dicuntur Encliticae ideo, quia inclinant super se accentum praecedentis syllabae.

Wszystkié przyrostki (enclytica) piszę się cięgło ze swoim wyrazém , np. jużem, byłbym [...]

[...] względém Przyrostków (Encliticum) [...]

Mir dem lateinischen Enclitico ce.

[Z łacińską enklityką ce.]

Przyrostki (enclitica), które nigdy osobnych wyrazów nie czynią, piszą się łącznie, np. chceszli, dałby, ktokolwiek, gdziekolwiek, dałże, byłże, tenżeto i t. p. Toż mówić i o skróconym zaimku on, doń, przezeń, nadeń.

[Przyrostek.]