oboczność form, postaci

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Rozw/1923

Oto wedle powszechnego zapatrywania oboczność form imperatywu na -i (y) lub bez końcówki [...] objaśnia się znikaniem wygłosowej samogłoski, nie mającej szczególnego morfologicznego znaczenia, przyczem w st. języku była epoka wahania.

mam mieć mienie: st. imać imieć imienie, ale formy bez i- pojawiają się od najdawniejszych czasów, t. z. stara oboczność imam || mam itd.

Stąd oboczność form z j- obok i-, która z biegiem czasu, z zanikiem j-, przeszła w oboczność zero || i-, przy ewentualnem przeprowadzeniu tej lub drugiej postaci wyłącznie.

O obocznościach zmierzch || smierzk Mniszech || Mniszek.... Nitsch: Monografje polskich cech gwarowych Nr 1—2, Kraków 1916.

W st. języku jest oboczność postaci pnia zaimkowego wsz- wś- || przestawionych szw- sw-: szwytek Świeciech.