Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

cecha samogłoska znajdująca się między przybierającą, a końcówką
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: cécha
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

DwBg/1813, s. 170 (169-170)

I, samogłoska 1 [...] jest céchą Słow for[my] trzec[iej] 85.

DwBg/1813, s. 181

Y, [...] jest céchą formy czw. Słow 88.

SWil/1861, cz. I, s. 62

Bezcechowy, a, e, p. nie mający cechy. Słowo bezcechowe, które nie ma samogłoski cechowéj między przybierającą, a końcówką, np. mógł, jadł (Żoch.).

SWil/1861, cz. I, s. 137 Definicja

Cecha, y, lm. y, ż. (z niem.) [...] 7) = w słowach samogłoski znajdujące się między przybierającą, a końcówką wyrazu, są cechami i stanowią modły, np. czytał, kuł, gnił, szył, w nich samogłoski: a, u, i, y, są ich cechami (Żoch.).

SWil/1861, cz. I, s. 137 Definicja

Cechowy, a, e, p. [...] gram. mający cechę; słowo cechowe jest to, które ma samogłoskę między przybierającą, a końcówką, np. kochał, tu cecha jest a (Żoch.).

Powiązane terminy