Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wyrzucać

Hasło w cytatach: wyrzucać się
Język: polski

Cytaty

Imiona wyrzucające w Rodzącym z kończenia samobrzmiące, i jednoczące zgodnobrzmiące, więcej na A. kończą się: желудокъ żołądek, желудка żołądka.

W niektórych imionach miękko kończących się w przyp. 6tym, l. m. wyrzuca się syllaba ja, np. końmi, zamiast: koniami.

Jeżeli przed e jest z, wyrzucá się także, kozieł kozła.

2) Zgłoska zie wyrzucá się z Imión zakończonych na dziéń, np. dzień, zbrodziéń, dnia, zbrodnia. 3) Przybywają głoski, których nie było w piérw. przyp. a) go we śrzodku tego Imiéniá tydziéń tygodnia.

Wyrzutnia. Jest wyrzucenie jakiej głoski z wyrazu. Wyrzuca się a, ja, у, i mówi się wołmi, końmi, zdrów, i t. d. zamiast wołami, koniami, zdrowy, i t. d.

W imiesłowie tnąc (zamiast ćnąc, ć stwardza się tu na t podług zasady w §.86, 5) przeciwnie wyrzuca się owa ukryta samogłoska, ma bowiem ten wyraz skądinąd samogłoskę (ą), która ułatwia wymówienie wyrazu.

Powiązane terminy