Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

apofonia
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: apofonja
Język: polski
Geneza: gr. apó 'od' + phōnḗ 'głos'
Dział: Fonetyka (współcześnie)
EJO 1999, 50 Definicja współczesna

Apofonia. Alternacja samogłoskowa, która nie jest uwarunkowana fonetycznie aktualnymi tendencjami artykulacyjnymi, lecz jest wynikiem minionych procesów dźwiękowych.

Cytaty

Rozw/1923, s. 70

W kasz.-słowińskiem te czasowniki wykazują, w zgodzie ze stp. językiem, apofonję (przy pierwotnych długich) [...].

Rozw/1923, s. 70

Są czasem różnice w porównaniu z innemi językami słowiańskiemi, ale nic to dziwnego, bo te typy akcentuacyjne były żywe i zwłaszcza pierwszy szerzył się kosztem drugich, ale i naodwrót, zwłaszcza w lechickiem, gdzie drugi typ (bez apofonji) spłynął z typem krótkowokalicznym prosić. W każdym razie panuje zgoda między stp. a k.-słowińskiem.

Gaert/1927, s. 103 Definicja

Apofonja, ogólna nazwa wymian odziedziczonych z epoki praindoeuropejskiej, np. 'e :'o : ućekać : tok.

Powiązane terminy