Historical dictionary
of grammatical terms online

spółgłoska pochodna

Language: polski

Quotations

Spółgłoskami pochodniemi są: ć, cz, od c, dz, dź, dż, od d; ch od h; l od ł; ń od n; rz od r; ś, sz, scz od s; ź, ż od z.

Spółgłoski dzielą się także na pierwotne i pochodne; piérwsze twardémi, drugie miękkiémi inaczej nazywane. Pierwotnych jest 16, pochodnych 19.

Spółgłoski [...] pochodne powstają ze zléwu pierwotnych z brzmieniem łagodzącém.

Trojakie tedy utworzyły się pochodne czyli miękkie spółgłoski: syczliwe, szumne i cienkie.

[…] Spółgłoski zaś c, l, których brzmienie nie jest takie, jakie miały pierwiástkowo w łacinie, są w słowiańskim języku pochodnemi […]. Spółgłoska zaś x, oznaczającá brzmienie dwójki ks, jest jako złożona z jistoty swojéj spółgłoską pochodną, jako téż wszystkie jinne spółgłoski naszego abecadła, o których tu nie było mowy, są pochodnemi (consonae derivativae).

Wymienione w § 91 pojedyncze pogłosy są spółgłoskami twardemi, czyli piérwotnemi, pomiędzy któremi jest jedna miękká, a włáściwie nájmiększá ze wszystkich, a tą jest spółgłoska j, będącá przyczyną miękczeniá spółgłosek twardych, albo raczéj zbijając się w jedno brzmienie ze spółgłoską twardą, tworzy rozmajite brzmieniá złożone, czyli spółgłoski pochodne [...].

Spółgłoski pochodne są to takie spółgłoski, które powstają przez zmiękczenie spółgłosek pierwotnych, i dlatego nazywamy je także miękkiemi, a pierwotne z wyjątkiem j twardemi. Spółgłoski pochodne są następujące: b(i), c, ć, cz, dz, dź, dż, f(i), l, m(i), ń, p(i), rz, ś, sz, w(i), ź, ż.

Dźwięk wydające wszystkie spółgłoski są u nas pierwotnemi i mocnemi, a przeciwnie nie mające dźwięku, albo bardzo mały mające, są [spółgłoskami] pochodnemi i posługującemi dla pierwszych, dźwięcznych, zatem są słabszemi.

Pamiętać, że u nas są mocnemi i pierwotnemi; b, c, d, dz, z, g, h, j, ł, m, n, r, s, w, a inne pozostałe [spółgłoskami] słabszemi i pochodnemi i usługującemi dla tych we wszystkiem, jako swym panom i głównodowodzącym.

Spółgłosek 12 pochodnych z jorem cieńkim następnych.

b', ć, dź, ź, ś, j', l', m', ń, p', w', f'; kreślą się w środku wyrazów złożonych ze słów rozkazujących, słowoczasowników, zajimków i końcówek cechowych w rzeczownikach niektórych, jako to: pilnie w pisowni przestrzegać należy tę jich własność.