Historical Dictionary
of Grammatical Terms online
of Grammatical Terms online
koniugacja
Entry in quotations: konjugacya
Language: polski
Etymology: łac. coniugatio 'sprzęganie się'
Language: polski
Etymology: łac. coniugatio 'sprzęganie się'
Area:
Fleksja (Today)
More...
- Słownik, tom I. część I. (A-F): L/1807–1814
- Słownik, tom I. część II. (G-L): L/1807–1814
EJO 1999, 309
Contemporary definition
Koniugacja. Odmiana leksemów czasownikowych, w starożytnej tradycji europejskiej wyodrębniona jako odmiana nie przez przypadki.
Evolution of the term
koniugacyja
Quotations
L/1807–1814,
t. I, p. 351
Definition
CZASOWAĆ, -ował, -uje, [...]. §. Gramm. czasować słowo, transit. koniugować, odmieniać słowo przez czasy i osoby [...], sposabiać słowo. Tr. [...]. Czasowanie, koniugacja, jest zbiór odmian, które w Słowie, in Verbo, zachodzą. Kpcz. Gr. 1. p. 127.
KONJUGACYA = czasowanie, [...].