terminów gramatycznych online
nomenklatura
Język: polski
- Budowa wyrazów: Łoś II/1925
- Nauka o formach (Flexya): Mał/1879
- Słownik, cz. I (A - O): SWil/1861
- Słownik, t. 3: N-Ó: SW/1900-1927
- Słownik, tom V (Nie-Ó): Dor/1958–1969
- Wstęp: KarłT/1885
Cytaty
Mianozbiór, om, lm. ory, m. nomenklatura, terminologja, ob. Mianownictwo.
Nomenklatura, y, lm. y, ż. prawidła, przepisy nazywania rzeczy stosownemi wyrazami, ob. Mianownictwo. 2) = zbiór wyrazów technicznych nauce lub sztuce jakiéj właściwych. Nomenklatura chemiczna, ob. Mianozbiór, Słowomiennik [...].
Z tych to powodów używać będę w téj książce tylko łacińskich i liczebnych nomenklatur deklinacyjnych — a polskie, o ile mogły się na co przydać, przekazuję do Składni.
Naprzód dążenie w tym kierunku jest faktem: wszystkie nauki od stu lat przeszło zmieniają u nas powoli i stopniowo szatę nomenklatur swoich z obcej na czysto polską.
Niektórzy używają systemu mieszanego: jedne pojęcia nazywają terminami spolszczonymi, inne obcymi, używając ich in сrudo. Oto np. w ostatnich wydawnictwach krakowskich spotykamy się z taką nomenklaturą: „Niektóre masculina z nomin. na -a”.
Nomenklatura, y [...] 2. zbiór nazw właściwych jakiej nauce a. sztuce, mianozbiór [...]
Mimo to we wszystkich gramatykach języków arjoeuropejskich te końcówki-sufiksy rozpatrywane bywają w dziale, poświęconym fleksji, i my również do fleksji je przenosimy; idąc przeto za ogólnym zwyczajem, w dziale słowotwórstwa weźmiemy pod uwagę tylko budowę tej części czasownika, z którą się owa końcówka-sufiks łączy, a która według naszej nomenklatury nie tematem, lecz pniem nazwana być winna.
Nomenklatura ż IV, CMs. -urze «ogół nazw przedmiotów, zasób terminów, mianownictwo; dawniej także: sposób nazywania, nazwa»: Obecnie jest w powszechnym użyciu wprowadzona w r. 1753 przez szwedzkiego botanika Linneusza podwójna nomenklatura w języku łacińskim, oparta na zgrupowaniu gatunków w rodzaje. SZYMK. Bot. 36. Najpilniejszym zadaniem Komisji jest uporządkowanie nomenklatury Tatr Wysokich, gdzie w ostatnich kilku latach przed wojną zostało wprowadzonych ok. 200 nowych nazw szczytów, przełęczy i turni. Wierchy 1947, s. 183. Utrwaliła się epoka saska w pamięci pokoleń przez nomenklatury: Saski Ogród, Saski plac, Saski pałac, Saska Kępa. Tyg. Ilustr. 31, 1900. Widzisz waćpan te ogrody: ten się nazywa Nosów, a ten drugi Gura. Pytam, skąd się ta wzięła ich nomenklatura? ZABŁ. Sarm. 12. // SWil. <łc. nomenclatura = mianowanie, nazywanie, rejestr nazw>.