Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

końcówka zaimkowa

Hasło w cytatach: końcówka zaimka, końcówki zaimkowe
Język: polski

Cytaty

[...] Końcówki rzeczowników, mianowicie w 1, 4 i 5. przypadku liczby mnogiéj, zależą także od ich znaczenia; pod tym względem dzielą się rzeczowniki na osobowo-męskie i rzeczowe: [...] do rzeczowych zaś należą tylko imiona zbiorowe ludzi (np. naród, lud), imiona niewiast (np. kobieta, pani, matka, panna), imiona źwierząt jakiego bądź rodzaju (np. koń, wilk, klacz, cielę), i imiona wszystkich rzeczy zmysłowych i myślnych [...]. Ten podział jest ważny w gramatyce, ponieważ do tego znaczenia rzeczowników stosują się także końcówki zaimków, przymiotników, liczebników i czasowników [...].

[…] To ą nie przemieniá się w ę nawet w zgłoskach odkrytych po przybraniu końcówek zajimkowych […].

Dalsze jednak przypadki tych przymiotników mają odmianę późniejszą (z końcówkami zaimkowemi, czyli odmianę zaimkową): zdrów, zdrowego (nie zdrow-a), zdrow-emu (nie zdrow-u) itd.

[...] na Spiżu [...] następuje zbliżenie, a nawet pomięszanie, końcówki rzeczownikowej i zaimkowej, dopełniacza i miejscownika, przez co powstają formy gen. tyk bratuk, nawet loc. pši statkuk.