Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

głoska końcowa wyrazu, powiedzenia

Hasło w cytatach: końcowa głoska, końcowa głoska wyrazu
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
  • Nauka VI. O wyrazach pierwotnych i pochodnych: Sier/1838
  • Nauka VIII. O wyrazach odmiennych i nieodmiennych: Sier/1838
  • O głoskach: Mroz/1822
  • Społgłoska przybierająca: Mroz/1822

Cytaty

Abyśmy się tu jaśniej wytłumaczyli, zważmy odmiany dwóch słow: bieli i broni. Końcową głoską tak jednego jak i drugiego wyrazu, jest cieńsza samogłoska i; społgłoska zatem która ją poprzedza jest miękka.

W odmianach zatém Polskich wyrazów należy mieć wzgląd nie tylko na końcową, ale i na przybierającą głoskę, jeżeli nią nie jest głoska końcowa.

Widzieliśmy, jak w formowaniu wyrazów pochodnych z pierwotnych zachodzą rozmaite odmiany, mianowicie co do głosek środkowych i końcowych.

Wyrazy odmienne są te, w których bez żadnéj zmiany znaczenia zachodzi zamiana, przybyt, ubyt, albo przekład głosek zwłaszcza środkowych lub końcowych np. Bóg Boga, góra góry,

Oczywiście ta szczegółowa zależność będzie różnego stopnia zależnie od złożoności warunków czyli wpływów i kojarzeń, począwszy od najprostszych, najmniej złożonych zjawisk, jak np. w palatalizacji spółgłosek, przegłosach wokalicznych, osłabianiu końcowych głosek wyrazów i powiedzeń itp.