Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

nieregularność
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: nieregularności
Język: polski
Dział: Fleksja, Fonetyka, Słowotwórstwo, Składnia (współcześnie)
EJO 1999, 393 Definicja współczesna

Nieregularność w języku. Istnienie wyjątków w jęz. Może się odnosić zarówno do aspektu diachronicznego, jak i synchronicznego. W aspekcie diachronicznym mówi się o wyjątkach od poszczególnych praw jęz., przede wszystkim fonetycznych, w aspekcie synchronicznym zaś chodzi o wyjątki od reguł tworzących formy wyrazowe (deklinacje. koniugacje, stopniowanie, formacje słowotwórcze) i schematy zdaniowe.

Cytaty

Mał/1863, s. 73

Pozorna te nieregularność tak rozumieć należy. Pierwotnie wyrazy, o których tu mowa, brzmiały w liczbie pojed. zioło, wesoło (a raczej wiesioło), nasiono itd. Liczbę mnogą miały więc regularnie urabianą, na a.

Mał/1879, t. I, s. 206

Nieregularności i archaizmy.

§. 153. Poszczególne nieregularności itd. w obrębie téj dekl. ograniczają się do następujących punktów :

  1. Zamiast książęcia, książęciu, książęciem, używamy zwyczajnie form skróconych: księcia, księciu, księciem. [...]
  2. Dziecię ma w liczbie mn. nie dziecięta, lecz dzieci.

Powiązane terminy