Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

irregularis
Hierarchia Dzieła

Język: łaciński

Cytaty

Mącz/1564 (war. B), s. 266d

Optimus, a, um, Superlativus irregularis a Bonus, Nájlepszy.

Kn/1644 (I wyd. 1626), s. 417 Definicja

Irregularis apud Grammaticos Declinatio, Comparatio, Coniugatio, quae à communi regula discrepat. ἀνόμαλος [anómalos].

Lub/1778, s. 19

E. i И kładą się jedno zamiast drugiego nieporządnie (irregulariter). 1.) W zmniejszalnych, малинькой, zamiast маленькой [...] Albowiem że pierwsze są nieporządkowe (irregulares) pokazuje się w przeniesieniu uderzenia na oną sylabę w uciętych: маленекъ, malutki, a nie малинекъ.

Kop/1778, t. I, s. 39 Definicja

Który wyraz deklinuje się według jednej z form rzeczownych nazywa się foremny (regularis); nieforemny zaś (irregularis), który od form odstępuje.

Powiązane terminy