Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

orzeczenie złożone

Język: polski
Dział: Składnia (współcześnie)
  • IV. Rozwój polskiej terminologii gramatycznej po Kopczyńskim: Kor/1961
EJP 1991, 241 Definicja współczesna

Orzeczenie złożone, nazywane także o. analitycznym (Będę czytał; Ojciec jest chory) albo o. imiennym (lub nominalnym), [...]. Termin [...] jest mało precyzyjny, gdyż bywa używany jako nazwa wszelkich form predykacji innej niż o. proste, przede wszystkim jednak jako nazwa form predykacji złożonej z łącznika [...] i orzecznika.

Cytaty

Obfitą terminologię z zakresu składni zawiera jej właśnie poświęcona a wydana już po ukazaniu się rozprawy Riesa książka A. Krasnowolskiego.

Terminologia. Propositio indicativa — zdanie oznajmujące [...]; subiectum — podmiot, praedicatum (compositum) — orzeczenie (złożone), copula — łącznik, praedicatum nominale — orzecznik, obiectum directum — dopełnienie bliższe, indirectum — dalsze [...].

Obfitą terminologię z zakresu składni zawiera jej właśnie poświęcona a wydana już po ukazaniu się rozprawy Riesa książka A. Krasnowolskiego.

Terminologia. Propositio indicativa — zdanie oznajmujące [...]; subiectum — podmiot, praedicatum (compositum) — orzeczenie (złożone), copula — łącznik, praedicatum nominale — orzecznik, obiectum directum — dopełnienie bliższe, indirectum — dalsze [...].