Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spółgłoska ustna
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: spółgłoski ustne, ustna
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • Głosownia (Fonetyka): Kr/1917
  • IV. Rozwój polskiej terminologii gramatycznej po Kopczyńskim: Kor/1961

Cytaty

Kr/1917, s. 55 Definicja

Przy powstawaniu spółgłosek zwartych, szczelinowych, zwartoszczelinowych i płynnych jama nosowa udziału nie bierze, dla tego też wszystkie te spółgłoski nazywa się nieraz spółgłoskami ustnemi w przeciwieństwie do nosowych: m, mi, n, ń.

Kor/1961, s. 70

Szereg nowości z wyjątkiem terminologii składniowej przynosi gramatyka F. K. Malinowskiego.

Terminologia. Litera vocalis a, e, o — jasna, prosta, á, é, ó — ciemna, pochylona, litera consonans dentalis — zębowa, alveolaris — przyciskowa, palatalis — pieszczona, explosiva — chwilowa, continua — trwała, spirans — powiewna, liquida — płynna, consonans dura — pierwotna, mollis — pochodna, oralis — ustna, nasalis — nosowa, fortis — mocna, lenis — słaba, alternatio — wymiana, assimilatio — upodobnienie, assymilacyja.

Powiązane terminy