terminów gramatycznych online
samogłoska wysoka
Język: polski
- Głosownia: PolTerm/1921, Król/1922
- IV. Rozwój polskiej terminologii gramatycznej po Kopczyńskim: Kor/1961
- Nauka o głosce: Kl/1939
- O łagodzeniu języka (K. Brodziński): Rozp/1830
- Słowniczek: Gaert/1927
Samogłoski wysokie wymawiane są przy znacznym zwężeniu w jamie ustnej, które powstaje przez silne uniesienie grzbietu języka ku sklepieniu jamy ustnej.
Cytaty
Samogłoska e, którą Mroziński podręczną, wielu eufoniczną nazywa, jest pod względem harmonii najważniejszą we wszystkich językach. [...] Ona najpowszechniej zastępuje lub łagodzi wysoką samogłoskę i, tak jak j zastępuje lub łagodzi niektóre twarde spółgłoski.
Samogłoska. Samogłoski czyste i nosowe. Samogłoski przednie, środkowe i tylne, samogłoski wysokie, średnie i niskie, samogłoski szerokie i wąskie, samogłoski jasne i pochylone, samogłoski zgłoskotwórcze i niezgłoskotwórcze.
Ze względu na ton dzielimy samogłoski na: wysokie np. i, średnie e,niskie u.
★Samogłoski (pełnogłoski, vocales) dzielą się: [...], b) ze względu na położenie języka: 1) wobec podniebienia: ★wysokie lub ★wąskie i, y, u, ★średnie e, ę, o, ǫ, ★niskie lub ★szerokie a.
Wysokie, p. samogłoski.
Od niskiego położenia przy a wznosi się język przy i wysoko ku podniebieniu twardemu; przy e znajduje się pośrodku między tymi skrajnymi poziomami. W związku z tym dzielimy samogłoski na niskie: a, średnie: e, é, o, ą, wysokie: i, y, u.
Językoznawcy polscy na zjeździe w roku 1921 uchwalili zrąb terminologii gramatycznej stanowiący pierwszy wyraz jej unifikacji od czasów Kopczyńskiego [...].
Terminologia. Głosownia: głoska (bez)dźwięczna, samogłoska przednia, środkowa, tylna, wysoka, średnia, niska, szeroka, wąska, czysta, jasna, pochylona, (nie)zgłoskotwórcza, ruchoma, dwugłoska, półsamogłoska mocna, słaba [...].