Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
dyftong
Język:
polski
Geneza: łac. diphthongus < grec. diphtongos 'dwubrzmiący'
Geneza: łac. diphthongus < grec. diphtongos 'dwubrzmiący'
EJO 1999, s. 131
Definicja współczesna
Dyftong (dwugłoska). Dźwięk samogłoskowy o zmiennym przebiegu akustycznym, percypowany jako połączenie dwu różnych co do barwy elementów samogłoskowych tworzących łącznie ośrodek sylaby; jest to połączenie elementu samogłoskowego sylabotwórczego z elementem niesylabotwórczym o charakterze półsamogłoski.
Cytaty
Litery ß y ch czylito przed dyftongami, czyli też przed literami samobrzmiącemi położone, w sylabizowaniu słowa, nigdy się nierozłączą, y należą do pierwszey albo do drugiej sylaby.