terminów gramatycznych online
końcówka obca
Język: polski
Cytaty
Do spolszczenia słowa obcego Polak wydobywa trzon, a nawet pień obcy, przy odrzuceniu obcéj, a nadaniu swojskiej końcówki; np. [...] Obcy Mianownik: Horatius Virgilius Eugenius Polską pisownią: Horacyusz Wirgiliusz Eugieniusz Po polsku trzonem: Horacy Wirgili Po polsku pniem: Horac Wirgil Eugien.
W ten sposób zaokrąglamy przydechem j imiona starożytne, zakończone na samogłoskę po odrzuceniu końcówki obcéj np. Andre-as=Jędrzej […].
[...] Niektórym męskim starożytnym imionom własnym, nadajemy brzmienie polskie: a). Przez odrzucenie końcówki obcéj, np. Pryjam, Herodot, gdy znowu innym zostawiamy ją, np. Romulus, Cyrus. W zakończonych na ius spolszczamy s na sz, albo odrzucamy końcówkę us, np. Horacyjusz albo Horacy; Wirgilijusz albo Wirgili [...].
Końcówki obce na ium, eum, jum, nie mogą mieć miejsca w pisowni polskiej, tylko w łacińskiej.