terminów gramatycznych online
forma mianownikowa
Język: polski
- Budowa wyrazów: Łoś II/1925
- Imienna deklinacja przymiotników: Łoś III/1927
- Słownik, tom IV (L-Nić): Dor/1958–1969
Cytaty
Zabytki językowe wskazują, że wypieranie form mianownikowych w nazwach miejscowych na -icy, -owicy przez formy biernikowe trwało głównie przez wiek XIII tak, że w w. XIV już wyłącznie panują formy na -ice, -owice. O znaczeniu tych nazw p. § 379.
Podobne stosunki zachodzą u Reja, np. w Apokalipsie z r. 1565, gdzie prócz form mianownikowych, dość obficie użytych od przymiotników i imiesłowów, trafiają się tylko formy biernika po większej części przymiotników dzierżawczych.
Mianownikowy przym. od mianownik (w przykładzie w zn. 1): W ciągu wieku XVII [...] końcówka -y wypiera pierwotną końcówkę mianownikową -i lub -owie w zakresie rzeczowników żywotnych nieosobowych; giną tedy formy typu lwi, psi, krucy lub lwowie, orłowie, krukowie. Gram. hist. 277. Formy mianownikowe.