terminów gramatycznych online
czechizm
Język: polski
- Budowa wyrazów: Łoś II/1925
- Historyczny rozwój Grafiki polskiéj na podstawie alfabetu łacińskiego; wyszczególnienie i rozbiór abecadeł polskich; gramatyczne abecadło wszechsłowiańskie: Malin/1869
- Skłanianie rzeczowników: Malin/1869
- Słownik, t. 1: A-G: SW/1900-1927
- Słownik, tom I (A-C): Dor/1958–1969
Cytaty
[…] Jeżeli Kochanowski sądził, że spółgłoski m, n, zakrywające zgłoskę, nie pochylają samogłoski o […], miáł zupełną słuszność, gdyż pisać i wymáwiać dóm , trón, byłoby czechizmem […].
[…] Lecz tych staropolskich form nárzędnika liczby pojedyńczéj, jako oczywistych czechizmów, używać się dzisiáj nie godzi.
Czechizm, u, lm. y wyraz a. zwrot właściwy językowi czeskiemu, naleciałość z języka czeskiego.
Nawet przy rzeczownikach na -ciel np. wierzyciel przymiotnik brzmi wierzytelny, wobec czego Vondrák (536) oświadcza się za tem, że są to czechizmy, według których tworzono później nowe formacje na -telny, n. p. czytelny XVII w. Birkowski [...].
Czechizm mIV, D. -u, Ms. -zmie «słowo (albo zwrot) właściwe językowi czeskiemu, przeniesione do innego języka»: Tam tylko można na pewno upatrywać czechizm, gdzie kryteria fonetyczne nie pozostawiają żadnej w tym względzie wątpliwości. LEHR Szkice 97. [...] // SW.