zapożyczenie

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Kr/1917
• Łoś/1918
• Rozw/1923
• Gaert/1927

Mimo te wszystkie zapożyczenia, budowa i cały sposób wysłowienia języka polskiego nie przestały być swojskiemi.

Nie sprzeciwia się to fonetyce polskiej, skoro wymawiamy i piszemy: mir, kir, wir i t. p. jak również w zapożyczeniach: menhir, Kair i t.d.

W tej sprawie, a także w sprawie zastępstwa jerów, ważne wskazówki daje język staropruski, w którym mamy cały szereg zapożyczeń z polszczyzny.

Wygląda to na warstwę późniejszych zapożyczeń, kiedy słabe jery już się nie różniły jakościowo; przy sabatico grały rolę, podobnie jak przy kanonowe<= konew, zapewne rodzime typy morfologiczne.

Może być współnem zapożyczeniem z germańskiego, ale i pośrednictwo słowiańskie jest prawdopodobne. Tak samo catils, lit. kalilas obok poi. kocioł i ogólniesłow. kotьlъ (z germańskiego) oraz wymienione już łot. pikuls, lit. kumetis, dalej lit. ãsilas nasuwają pewne wątpliwości co do genezy pruskich wyrazów.

Dawna warstwa zapożyczeń pruskich może pochodzić raczej z narzeczy pomorskokaszubskich niż polskich w ścisłem tego słowa znaczeniu. Ale to rzecz podrzędna.

Zapożyczenia, p. wyrazy IV.