Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przydawka rzeczowna

Język: polski
Dział: Składnia (współcześnie)

Cytaty

Przydawką rzeczowną określającą nazywamy imię szczegółowsze, dodane bezpośrednio do imienia ogólniejszego jako określenie w tym samym przypadku. § 65. Przydawką rzeczowną określającą najczęściej bywają imiona własne osobowe po imieniu pospolitym, oznaczającym tytuł, stan, pokrewieństwo — albo imiona własne gieograficzne, astronomiczne i t p., położone po takimże imieniu pospolitym — albo imię gatunkowe, położone po imieniu ogólniejszym, rodzajowym [...].

Określenie rzeczowne (tj. rzeczownik, określający drugi rzeczownik) może z rzeczownikiem określanym być w dwojakim stosunku formalnym: 1) w stosunku zgody (Przydawka rzeczowna), 2) w stosunku przynależności (a. Dopełniacz, b. Określenie przyimkowe).

Przydawka, wyrażana za pomocą rzeczownika w tym samym przypadku, co i wyraz określany, nazywa się przydawką rzeczowną.

Przydawka rzeczowna wyrażona przez rzeczownik w tym samym przypadku, co rzeczownik określany [...]. Przydawka taka może oznaczać: a) jakość [...] b) odrębność.

Rzeczowny jęz. wychodzące z użycia «będący rzeczownikiem, właściwy rzeczownikowi, odnoszący się do rzeczownika»: Przydawka rzeczowna, orzecznik rzeczowny «rzeczownik w funkcji przydawki, orzecznika».