Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

apokopa
Hierarchia Dzieła

Język: polski
Geneza: gr. apocopḗ 'odcięcie, odpadnięcie'
Dział: Fonetyka (współcześnie)
EJO 1999. 50 Definicja współczesna

Apokopa. Zanik wygłosowej nieakcentowanej samogłoski w wyrazie. Np. [...] pol. tak ⩽ stpol. tako, iż ⩽ stpol. iże.

Cytaty

Malin/1869, s. 384 Definicja

Skłánianie IIIcie, wzorzec 6ty. Te rzeczowniki są urobione przez apokope czyli odsuwkę zakończeniá ija albo ráczéj końcowego á pochylonego z rzeczowników żeńskich, wzorca 3go, odpowiadają zatym starosłowiańskim rzeczownikom żeńskim, kończącym się w mianowniku liczby pojedyńczéj na ija [...].

Dor/1958–1969, t. I, s. 172 Definicja

Apokopa ż IV, CMs, -opie jęz. «zanik jednej lub kilku głosek na końcu wyrazu» <gr. apokopé = odcięcie>. <gr. apokopé = odcięcie>.

Powiązane terminy