terminów gramatycznych online
skłanianie poimkowe
Język: polski
- Tworzenie się i skłanianie zajimków, jako też skłanianie zajimkowe przymiotników: Malin/1869
Cytaty
Dzisiejszá niemczyzna śkłániá także swoje przymiotniki s końcówkami przedjimka der, który z rodu swego jest również zajimkiém, má tedy obok skłánianiá der gute Mann, ein guter Mann, skłánianie zajimkowe czyli pojimkowe, jak to widać z następującego zestawieniá skłonników zajimka der ze skłonnikami pojimkowemi przemiotnika gut.
Powiérzchowna zaś różnica pomiędzy skłánianiem bezpojimkowym i skłánianiem pojimkowym zajimków w polskim języku uwydátniá się w następujących szczegółach: 1. W skłánianiu bezpojimkowym mianownik męski liczby pojedyńczéj kończy się zawsze na spółgłoskę [...]. W skłánianiu zaś pojimkowym kończy się tenże skłonnik na y [...]. 2. Mianownik żeński w skłánianiu bezpojimkowym kończy się na a jasne [...]; w skłánianiu zaś pojimkowym na á ciemne [...]. 3. Mianownik nijaki kończy się zawsze po spółgłoskach twardych na o [...]; w skłánianiu zaś pojimkowym tak po twardych, jak i po zmiękczonych kończyć się musi w skutek kontrakcyji na e [...]. 4. Biernik żeński tam, gdzie nie zachodzi kontrakcyjá [...], kończy się w skłánianiu bezpojimkowym zawsze na ę [...], w skłánianiu zaś pojimkowym na ą [...].