terminów gramatycznych online
pochylać, pochylić
Język: polski
- O samogłoskach. O znamionach nad samogłoskami (J. Mroziński): Rozp/1830
- Słownik, tom VI (P-Prę): Dor/1958–1969
- Zdanie sprawy Deputacyi: Rozp/1830
Cytaty
Dlaczegóż z czterech płynnych spółgłosek, głoski m, n, nie pochylają samogłoski o, a l, r, ją pochylają?
Podobnież pochylają brzmienie głoski o spółgłoski płynne l, r, i spółgłoska j: ból, dół, bór, rój.
W słowach od, pod, dob (doba), dzięcioł, gruczoł, kwiczoł, mozoł, pachoł, sokoł, gąsior, jawor, jezior, kaczor, piskorz, por, sikor, węgorz, żywioł, spółgłoski mające moc pochylania poprzedzającéj samogłoski o, wcale jéj nie pochylają.
Pochylać ndk I, -any - pochylić dk VIa, -ony [...] 2. jęz. «zwężać, ścieśniać artykulację niektórych samogłosek»: Pochylenie w wymowie było na pewno powszechne i dawne, skoro już pod koniec XV w. spotykamy pisownię grzechum, wiekum. Jęz. Pol. 1952, s. 125. [...] Chłop w Skalbmierskiem pochyla ściśle a, mówiąc: pon, godo, dobro, zamiast: pan, gada, dobra. DYGAS. Now. I, 27.