terminów gramatycznych online
wyrzutnia w wyrazie i/lub mowie
Język: polski
Cytaty
W następujących mówiéniá sposobach: iść za mąż, postępować sobie brat za brat, siadać na koń, iśdź na źwierz, té Imiona: mąż, brat, koń, źwiérz, położoné bez przymiotnika, mają przez Wyrzutnią przypádek ten tak jak piérwszy.
Dla regularnégo formowaniá przypádków, a) wszystkié przymiotniki jakożkolwiek przez Wyrzutnią skróconé, trzeba kończyć w pjerw. przyp. na i lub y, np. srogi, godny itp.
Ujęcié słowa domyślnégo wpráwdzie, ale do sénsu i Składni potrzebnégo, jeżeli nie czyni żádney odmiany w Składni, zowié się Wyrzutniá, np. wielé lát zamiást przez wielé lát: jeżeli zaś zachodzi jaká odmiana w Składni dlá domyślnégo słowa; naténczas zowié się Syllepsis, np. Ignacy z Jáném z Andrzeja zrodzéni (ludzie); otwórzcie tam kto (o! ludzie): jeżeli na koniec trudno się domyślić opusczonégo słowa, a Składnia niezwyczajná podobná jest jakiému cudzoziemskiému językowi; zowié się to powszechnie cudzoziemczyzną.
Wyrzutnia jest wyrzucénie głoski z jakiégo wyrazu, albo wyrazu jakiégo z mowy.
Również i z tej myśli: "będąc przekonany o swej niewinności śmiało stanął przed sądem" jeżeli opuszczę będąc; nie zrobię wyrzutni: bo w drugim razie będzie się malowało większe o niewinności przekonanie.