Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

głosówka sylaba

Hasło w cytatach: głosówki
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • Głosomownia prawidłowa klasyczna: Oż/1883
  • Mowopisownia polska (Grammatica Polonica): Oż/1883
  • O iloczasie Słowacki Euzeb. ("Prawidła wymowy" str. 53 r. 1826 Wilno): Oż/1883
  • O końcówkach słowoczasowników na ać, ąć, ekć, i eć: Oż/1883
  • Wynik stanowczy: Oż/1883

Cytaty

Sposób naukowy poznania głosu głosek i głosówek polskich, moralnie ze słuchu uważanych, a później postaciowy skład tychże już prawidłowy okazuje się.

Głosówki (Syllabae) Stopnie.

Sczególnie zaś uważana i rozbiorowo; naszą mowę; poznajemy najprzód z odcieni dźwięków i głosu tylko; ten głos później urabiamy na głosówki, czyli postacie głosowe, te zaś podzielamy na głoski samobrzmiące i współbrzmiące, które z pierwszych nazywamy samogłoskami, a drugie spółgłoskami, i tworzymy następnie ze samogłosek i spółgłosek tych wyrazy pojedyncze albo składane według potrzeby.

Głosem, głoskami i głosówkami nazywamy, co uchem słyszymy, a literami to, co widzimy w druku i pismach naszych.

[Euzebiusz Słowacki]"Ogólne prawidło względem iloczasu polskiego, i które niewiele cierpi wyjątków jest, iż przedostatnia zgłoska (głosówka) wyraźnie przedłużać się powinna".

Wyjątkowych kończących, się na mało mamy; przez dodanie pierwiastku, czyli słowa pierwotnego, głosówki Wy, cały skład i prawidłowość krótkich tych wyrazów zrozumiemy.